آداب سمنو پختن

آداب سمنو پختن، از دیرباز و زمانی های کهن یکی از مراسمات آئینی و مذهبی بسیاری از مناطق و شهرهای ایران می باشد. در روزهای نزدیک به سال نو برگزار می شود. مردم این مراسم را به نیت حضرت فاطمه زهرا (س) برپا می کنند.

آداب پخت سمنو بسیار خاص و معنوی می باشد. این باور قدیمی وجود دارد که افراد شرکت کننده در این مراسم باید چشم و دل پاک و ساده باشند. از مهمترین قسمت های پخت سمنو ، پختن شیره ی گندم و جا افتادن آن می باشد. که خود این فرآیند چندین ساعت زمان می برد.

از آداب نذر سمنو بسیار صلوات فرستادن، دعا و روضه برای حضرت فاطمه زهرا (س) می باشد. هر شخصی که حاجتی در دل دارد، به حضرت فاطمه زهرا توسل می کند و سمنو را هم می زند. زمانی که شخص به مراد دل خود رسید و به اصطلاح حاجت روا شد. به همان مقدار گندم نذری، برای سال بعد گندم خود را اضافه می کند.

از دیگر آداب مراسم سمنو پزان بیدار ماندن افراد تا نزدیکی سحر و تا هنگام پخت سمنو می باشد. پس از پخت سمنو، به همراه نماز صبح دو رکعت نماز حاجت نیز می خوانند و طلب حاجت از خداوند دارند.

برخی از زنانی که کنار دیگ سمنو تا سحر بیدار می مانند؛ بر این معتقدند که پس از دم کردن سمنو، حضرت فاطمه زهرا مانند سایر زنان دیگر به مجلس سمنو پختن می آید و در کنار دیگ آن نماز می گزارد. به خاطر این سجاده مخصوصی را در کنار دیگ سمنو پهن می کنند که شخص دیگری حق ندارد در آنجا نماز بخواند.

بعد از اینکه مراسم پخت سمنو به پایان رسید؛ پخش سمنو بین افراد را شروع می کنند. رسم بر این است که درون هر ظرف سمنو یک بادام به نیت خوش یمنی و برکت برای اهل خانه، می اندازند.